Fot. rostocka.com
Płaskorzeźby to kompozycje wykonywane na płycie kamiennej (może być ona również drewniana lub metalowa), w których rozróżnia się tło i rzeźbę. Niegdyś bardzo popularne, dziś są rzadko wykorzystywane w aranżacji wnętrz. Jednak właściwie wyeksponowane stanowią bardzo elegancką ozdobą wnętrz. Ponadto mają niepowtarzalny i indywidualny charakter. „Ze względu na technologię i długi proces wykonania formy, można być pewnym jej (tj. płaskorzeźby – przyp. red.) unikatowości. Z jednej formy można odlać tylko kilka kopii” – mówi Dominika J. Rostocka, architekt i designer, która od kilkunastu lat ręcznie wykonuje płaskorzeźby z gipsu. Powstają one tradycyjną techniką, która stosowana była w latach 20. XX wieku.
Do produkcji płaskorzeźb wykorzystywany jest kamień gipsowy, który po uzyskaniu odpowiednich właściwości chemiczny staje podatny na kształtowanie. Dodatkowo można go polerować, dzięki czemu zyskuje elegancki połysk.
Walory estetyczne płaskorzeźby zależą także od sposobu jej wyeksponowania. Wybór ściany, którą będzie zdobić, jej usytuowanie względem reszty pomieszczenia, a także metoda oświetlenia mają decydujący wpływ na odbiór płaskorzeźby. Najlepiej prezentuje się oświetlona od góry, kiedy źródło światła oddalone jest od niej o 60cm.
Minimalne wymiary jednego wzoru wykonywanego przez Dominkę J. Rostocką wynoszą 100 cm x 250 cm. Poszczególne płaskorzeźby mogą być łączone w długie ciągi, przez co sprawdzą się jako ozdoba nawet dużych ścian. Przykładem tego są płaskorzeźby zastosowane w warszawskim apartamentowcu Prestige Residence stylizowane na lata 30. XX wieku. Jednak kamień w tej artystycznej formie znajdzie również zastosowanie w mieszkaniach prywatnych. Dzięki różnorodności wzorów oraz sposobów wykończenia płaskorzeźby można łatwo dostosować je do wyglądu i stylu niemal każdego wnętrza.
Źródło: rostocka.com
Dołącz do dyskusji