Marmur – to kamień, który przynosi zarówno dobre jak i złe skojarzenia, ponieważ z jednej strony słynie on jako materiał pięknych rzeźb antycznych i klasycystycznych, a z drugiej kojarzyć się może z kiczowatymi wnętrzami mieszczańskich pseudopałacyków. Niewątpliwie jest to jedna z najpiękniejszych i najbardziej wdzięcznych skał w obróbce i możliwościach wykorzystania. Postępować z nim jednak trzeba rozważnie – po pierwsze, aby nie przesadzić w aranżacyjnej interpretacji, a po drugie jest on dość miękki, przez co wrażliwy w użytkowaniu. Kolorów marmuru jest dużo, można wybierać pomiędzy klasycznie białym z mlecznymi żyłkowaniami, różowym, beżowym, żółtym, także szarym i brązowym, a nawet niebieskim albo zielonym. Czarny marmur, jest niezwykle rzadko spotykany, a jeśli występuje jako taki w ofercie producenta to jest to zazwyczaj polerowany czarny wapień. Marmurowe płytki dają piękne efekty kompozycyjne dzięki naturalnym i niepowtarzalnym wzorom w postaci żyłkowań i cieni. Nie jest to jednak materiał idealny ponieważ traci on na swej urodzie wraz z czasem i intensywnością użytkowania. Wynika to z miękkości marmuru, przez którą dość łatwo się rysuje. Dlatego położenie go tuż przed paleniskiem, albo obok składu na drewno jest ryzykownym pomysłem. Z drugiej strony miękkość tego kamienia ma zalety, bowiem świetnie można w nim rzeźbić i tworzyć wszelkie obłe kształty. Marmur sprzyja kreatywności – nadaje się do wnętrz stylizowanych, ale można z niego wykonać również konstrukcje nowoczesne o niespotykanych liniach, albo całkiem minimalistyczne.
Granit – drugi najczęściej spotykany kamień we wnętrzach. W przeciwieństwie do marmuru jest twardy i wytrzymały. Wadą granitu jest jedynie jego niska podatność na wykonywanie rzeźbień i skomplikowanych cięć. Trudności przynosi przecinanie grubszych płytek z granitu. Kolorystyka tego kamienia jest różnorodna, może być czarny, albo w odcieniach szarości, czerwieni, zieleni i niebieskiego, żółci, różu i beżu, albo bieli, a także brązu. Istnieją granity jednolite, albo wzorzyste z charakterystycznym nakrapianiem. Dzięki mineralnemu pochodzeniu granitu iskrzy się on drobnymi kryształkami, co można efektownie podkreślić szlifem i polerowaniem. Ze względu na wysoką twardość i wytrzymałość jest doskonałym materiałem na obudowy kominków, które są często używane. Wielość barw i faktur granitu powoduje, że można go wykorzystać przy różnych aranżacjach, może on sprawiać wrażenie chłodnego dystansu, ale również ciepłe i pogodne.
Podobne granitowi są porfiry i bazalty, które są zazwyczaj matowe i jednolite kolorystycznie, jednak zeszlifowane dają lekki połysk. Bazalty są zazwyczaj szare, zielone lub czarne, często widoczne są w nich małe kryształy, a porfiry czerwone lub brązowe. Dają ciekawy efekt jeśli zastosuje się je w formie łupanej.
Wapienie – od marmuru różni je przede wszystkim to, że nie są pochodzenia krystalicznego, choć czasem sprzedaje się je pod nazwą marmuru. Przeinaczenie to może wynikać z faktu, że to marmur jest skałą metamorficzną, pochodzącą z przeobrażenia wapieni wskutek różnych procesów geologicznych. Należy zatem dowiedzieć się dokładnie, czy oferowany nam kamień jest wapieniem, czy już marmurem. Wapień można wszechstronnie wykorzystać w projektowaniu obudowy kominka ponieważ jest on dobrym materiałem rzeźbiarskim. Posiada chropowatą strukturę, czasem przypominającą drobny pumeks. Występuje w raczej chłodnych kolorach bieli i szarości, czasem przybierając cieplejsze żółte odcienie. Pasuje do aranżacji minimalistycznych, ale świetnie sprawdza się w stylistyce rustykalnej. Jest dość odporny i twardy, a w połączeniu z ciepłem ognia sprawia przytulne i pogodne wrażenie, co czyni go bardzo dobrym materiałem na kominkowe obudowy. W wapiennych skałach często można odnaleźć skamieliny sprzed milionów lat, które po uwydatnieniu dzięki obróbce będą stanowiły oryginalną ozdobę powierzchni kominka.
Piaskowiec – w fakturze przypomina wapień, jest jednak twardszy i bogatszy kolorystycznie. Największą zaletą piaskowca jest jego duża dostępność, powszechnie wydobywa się go w Polsce, co wpływa na stosunkowo niską cenę. Dzięki dużej podatności na rzeźbienie, można z niego wykonywać różne formy obudów kominkowych. W formie łupanej piaskowiec doskonale pasuje do aranżacji w stylu wiejskim. Piaskowa skała występuje w barwach szarych, szarozielonych, żółtych, także w czerwonych i niemal białych. Istnieją również bardziej wzorzyste odmiany zagraniczne, jak mocno uwarstwione hiszpańskie, i przypominające teakowe drewno indyjskie. Wadą piaskowców jest porowata struktura, w którą łatwo wnika brud, zaradzi jednak temu właściwe zaimpregnowanie. Jednymi z najdroższych kamieni na rynku są kwarcyty, które stanowią odmianę piaskowca. Są one niezwykle twarde i mogą odznaczać się ciekawą kolorystyką, w postaci niebieskich fal, albo przypominających skorupę żółwia.
Trawertyn – jest właściwie odmianą wapienia, różni się jednak od niego porowatą strukturą, przejawiającą się w postaci rozległych pasów i warstw między litymi białymi fragmentami. Dzięki temu trawertynowe płytki dają naturalny efekt ozdobny. Zaletą jest również ciepła kolorystyka w odcieniach miodowych, beżowych, żółtych, pomarańczowych i rzadziej brązowych. Ze względu na porowatą strukturę płyty z trawertynu zabezpiecza się po wypolerowaniu i zaimpregnowaniu masą z pyłu kamiennego albo żywicą. Należy zwrócić na to uwagę, ponieważ żywicowanych płyt nie można kłaść w miejscach narażonych na wysokie temperatury.
Łupek – dostępny jest w łatwych do montażu zestawach, a także w całych płytach i mniejszych płytkach. Twardością zbliżony bywa do granitu, jest jednak bardziej podatny obróbce. Występuje w różnych, zazwyczaj ciepłych rdzawych kolorach, ale też w szarości i w czerni, czasem przybiera metaliczne zabarwienie. Jest niedrogi i łatwo dostępny. Popularnie wykorzystywany w aranżacjach w stylu wiejskim. Ciepła i atrakcyjności dodają zawarte w nim kryształy krzemionki i miki, które mienią się w blasku ognia.
Onyks – uważany jest za kamień półszlachetny i wykorzystywany jest przede wszystkim w jubilerstwie, w aranżacji wnętrz stosuje się kamienie do onyksu podobne. Jego ograniczone wydobycie i rzadkość występowania sprawia, że płyty z onyksu są drogie. Pod względem zastosowania i obróbki porównywalny jest z marmurem. Niezwykła uroda onyksu sprawia, że trudno porównać go z innymi kamieniami. Przybiera różne kolory od ciepło miodowego, przez czerwony do zielonego. Najbardziej niezwykłą cechą onyksu jest przepuszczalność światła. Rozpalony onyksowy kominek z zamontowanym podświetleniem prezentuje się bardzo efektownie. Wysoka cena i słaba dostępność onyksu może odstraszać, jednak kominek ma służyć przez lata, dlatego warto wziąć pod rozwagę taki wydatek.
Gemsy – w ofercie niektórych producentów można spotkać płytki wykonane z żywicy, w której zatopione są kamienie półszlachetne, a także powstałe ze skamieniałego drewna. Wysoka cena takich płytek sprawia, że są one wykorzystywane głównie w celach dekoracyjnych.
Przy budowie kominka z kamienia należy pamiętać o zaimpregnowaniu jego powierzchni, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z odmianami o wysokiej porowatości i miękkości. Impregnację trzeba przeprowadzać co kilka lat w zależności od rodzaju powierzchni.
Dołącz do dyskusji